Op 2 januari krijg ik de aanvraag voor een reportage van Lizzy binnen en we plannen ‘m in op 4 januari. Zo snel is me geloof ik nog nooit gelukt haha! Wanneer ik aankom in het MST zitten de ouders van Lizzy in de ouder/wachtruimte e ik neem daar ook plaats. We maken kennis en Karin en Richard vertellen over Lizzy, maar natuurlijk ook over Luc. Ik ben onder de indruk van hun verhaal, het verdriet is voelbaar, maar tegelijkertijd de trots en vreugde van nu ook. Dat deze periode voor hen extra spannend is, daar kan ik wel inkomen.

Wanneer we de koffie/thee op hebben gaan we naar Lizzy. Wat een prachtig meisje. Ze zit inmiddels al boven haar geboortegewicht, maar met 1800 gram is ze nog steeds best klein natuurlijk. Maar wat doet ze het goed, dit vechtertje! Tijdens de reportage mag Lizzy in bad, zo’n leuk en fijn moment. Gisteren kreeg ik te horen dat ze aanstaande donderdag waarschijnlijk al naar huis mag! Wauw! Heel veel geluk en gezondheid voor jullie gewenst! <3

Van de ouders:

Daar ben je dan, onze mooie Lizzy!

Op 21 november word ik opgenomen ivm een niet goed functionerende placenta. Dit wisten we vanaf week 28 weken maar een opname hebben we kunnen ‘uitstellen’ tot 31+2 weken. Vanaf dat moment wordt er gekeken per dag. We weten dat ons meisje niet goed groeit, maar ze heeft het nog te goed in mijn buik om actie te ondernemen.

Een heftige en emotionele periode breekt aan voor mij en mijn man omdat de onzekerheid groot is maar ook omdat ik in september 2016 op dezelfde afdeling ben opgenomen en met 28 weken ben bevallen van ons zoontje Luc. Luc is 2 dagen na zijn geboorte overleden aan een longbloeding. In ons hoofd beleven we het keer op keer opnieuw… De angst zit er bij ons dus goed in.

Uiteindelijk weten ons meisje en ik het te rekken tot 36+3 weken. Op 27 december om 08.00 uur worden we de OK binnengereden voor de keizersnede. Een spannend moment voor ons, waarbij de ontlading enorm is als we horen dat Lizzy het goed doet. Een klein maar dapper meisje van 1785 gram. Ze gaat naar de highcare en wordt in een couveuse gelegd omdat ze zichzelf nog niet goed op temperatuur kan houden. Ook heeft ze een sonde en een glucose infuusje. Op 29 december krijgen we te horen dat Lizzy het goed doet en dat ze overgeplaatst wordt naar een ziekenhuis dichterbij ons. De overplaatsing gebeurd op 30 december. Dan gaat het allemaal erg snel; een paar dagen later wordt haar infuusje eruit gehaald, als ze een weekje oud is verruild ze haar couveuse voor een wiegje en weer een paar dagen later is ze klaar met de sonde, die ze er zelf uittrekt. Ze laat zien dat ze haar flesjes goed leegdrinkt en dat ze mooi groeit. Deze week hebben we te horen gekregen dat ontslag aanstaande is en dat ze zeer waarschijnlijk donderdag naar huis mag.

We zijn blij dat het einde in zicht is. Het was zwaar en emotioneel maar wat hebben er iets prachtigs voor weer gekregen. Wat zijn we trots!