Voor alle Papa’s in spe
Regelmatig spreek ik vrouwen die aangeven dat zij heel graag een geboortefotograaf bij de bevalling (hadden) willen hebben, maar dat hun partner dit niet zag of ziet zitten. Want een fotograaf bij de bevalling die foto’s loopt te maken, dat kan toch niet fijn zijn.
Zonde, onwijs zonde! Hoewel ik de gedachten van deze papa’s in spe best begrijp, denk ik toch dat dit gevoel in de meeste gevallen onterecht is. Naast dat er idd een extra iemand aanwezig is tijdens dit intieme moment, heb je juist meer tijd om zelf ook volledig aanwezig te zijn bij dit intieme moment. Je hoeft niet te denken aan je camera, opladers, telefoon, sd-kaartjes en instellingen. Jij kunt je volledig focussen op je vriendin of vrouw, op de geboorte van je kindje en de uurtjes daarna heb je ook geen omkijken naar het vast leggen van al die mooie belangrijke eerste momenten. Je kunt ze beleven, echt beleven, en ik zorg ervoor dat je ze daarna kunt herbeleven. Zodat je de eerste uurtjes niet vooral het beeldscherm van je camera of telefoon hebt gezien, omdat je toch die eerste momenten vast gelegd wilt hebben, maar dat je de eerste uurtjes naar je kindje hebt gekeken, het aan kon raken, knuffelen, aankleden, kusjes geven en buidelen. Zonder dat je bang hoeft te zijn dat je deze prachtige momenten nooit meer terug kunt halen. Ik bundel de reportage in een prachtig album, zodat jullie altijd makkelijk terug kunnen kijken naar deze bijzondere dag. Bovendien is het voor je vriendin of vrouw wellicht heel fijn om het hele proces in beelden terug te kunnen zien. Een bevalling is een intensief iets, en de foto’s zullen haar kunnen helpen met het verwerken ervan.
Ik zal niet zeggen dat ik onzichtbaar ben, maar ik durf wel te zeggen dat je geen last van mij hebt. Zonder jou, je partner en medisch personeel in de weg te staan, vang ik alle emoties op. Ik denk aan details, waar je zelf niet mee bezig zult zijn tijdens de bevalling, en voor je vriendin of vrouw is het heel prettig om later terug te kunnen zien hoe jij tijdens dit hele proces was, want uit ervaring weet ik dat je dat als vrouw grotendeels vergeet.
Om nog een klein beetje kracht bij te zetten aan mijn betoog voor alle twijfel-papa’s, heb ik een paar vaders gevraagd om een stukje te schrijven over de ervaring die zij gehad hebben met mij als geboortefotograaf bij de geboorte van hun kindje. Sommige reacties ontroerden mij oprecht, bovenal geven ze exact weer hoe ik wil dat papa’s het ervaren. Twijfel niet langer, ik beloof je dat je er geen spijt van krijgt. Ik kom eerst bij jullie langs om jullie wensen te bespreken en natuurlijk om te kijken of jullie gevoel goed is bij mij. Daarna kunnen jullie nog rustig overleggen, want een kennismaking is altijd gratis en vrijblijvend.
Namens de vaders:
“Geboortefotografie en vaders.
Onze eerste.
Het einde van de zwangerschap nadert. Je hebt alles klaar voor die dag dat je kind thuiskomt. Voor de bevalling ook al van alles geregeld inclusief de camera meerdere malen getest en klaar in een tas.Dan komt die grote dag, je spurt als een malle naar huis of als je al thuis was, maak je alles in orde voor vertrek. Complete chaos waar je als papa toch nog enigszins grip op weet te krijgen (Yeah 1 punt voor de papa’s!). En dan is het moment daar dat de weeën beginnen en mama echt gaat persen vanwege voldoende ontsluiting. Je zoekt de laatste spullen bij elkaar en zet je camera in aanslag. Omdat je zelf gewend bent met de camera te werken, denk je ook nu alle tijd er voor te hebben. Maar dat heb je niet, want tussen het drinken halen, doekjes deppen, rug masseren, begeleiden naar het toilet en lekkere warme douches, heb je amper tijd om die camera te pakken. Gelukkig is er altijd een aardig zuster of broeder die bereid is om je taak hierin over te nemen op het moment suprème. (En is de mobiele telefoon ook enigszins een uitkomst.. althans, telefooncamera versus professioneel spul..)
En hier ging het bij ons mis.. omdat ik persoonlijke instellingen aan heb staan en de camera niet opnieuw ingesteld werd, waren veel foto’s overbelicht. Wat een zonde en wat een spijt heb ik als papa gehad. Had ik hem maar op automatisch ingesteld voor de lieve zuster die voor ons de foto’s heeft gemaakt. Gelukkig zijn er toch enkele, minder overbelichte, foto’s goed te zien. Maar veel belangrijke momenten gemist!
Onze tweede.
Vrienden van ons hadden, bij de geboorte van hun dochter, Rayke aanwezig om een fotoreportage te maken van dit bijzondere moment. Ik als papa stond hier toch wel sceptisch tegenover. Een vreemde die foto’s maakt van toch wel intieme delen en situaties van mij en mijn vrouw, ik had er gemengde gevoelens over. Uiteindelijk hadden wij een prachtige prijs via een Facebook actie gewonnen: Een geboortereportage door Rayke fotografie.Via telefoon en email contact met Rayke gehad en afspraken gemaakt omtrent wat mijn vrouw graag op foto wou en wat ik wel of niet op de gevoelige plaat wou terugzien. De dag brak aan, eigen camera nog wel in de aanslag voor wat foto’s van thuis en ziekenhuis. Rayke gebeld en zij pakte wat laatste dingetjes en zou meteen vertrekken naar ons, aangezien er redelijk wat reistijd tussen ons zat. In het ziekenhuis zagen wij op een gegeven moment Rayke binnenlopen en ik weet nog dat ik 2 dingen dacht:
-Wat fijn, ik hoef geen foto’s te maken.
-Ik hoop dat ze alle dingen die ik zo belangrijk vind ook kan “vangen”.
Een moment van elkaar wat leren kennen en binnen een paar minuten was het alsof er niet een vreemde, maar een familielid zich bij ons had gevoegd om alle mooie momenten vast te leggen die wij nu zouden gaan beleven.
Rayke is als een ninja..
Rayke is aanwezig want je hoort af en toe een klik van de camera. Het is totaal niet storend tussen alle andere geluiden die plaatsvinden in de kamer. Af en toe zie je Rayke voorbij lopen als een muis zo stil. Ze heeft weer wat gezien, een emotie of een mooi moment in wording. Klik, klik, klik en later blijken deze foto’s perfect weer te geven hoe jij als papa die situatie zag. Gelukkig wordt er ook veel om mama gedacht en haar herinneringen worden ook vastgelegd. De keuze van mijn vrouw was om alles op de foto te zetten. Ik als papa was zoals eerder gezegd sceptisch over deze keuze.Zo sceptisch als ik was, ik heb geen moment gedacht dat ik er liever toch geen geboortefotograaf bij zou hebben. Het werk dat ze mij uit handen heeft genomen zodat ik mij volledig kon focussen op de wensen van mijn vrouw tijdens de bevalling, blijkt achteraf enorm. De foto’s die ze heeft gemaakt waar ik nooit over nagedacht had; Een klok, de zuster die waakzaam bij mijn vrouw staat te wachten terwijl ik nog even een powernap deed tijdens de lange bevalling, het moment van de bevalling en de verschillende emoties van enkele minuten er na.
Prachtig!
Het is toch enigszins een gave wat deze mensen en vooral Rayke heeft.
-Professioneel versus Amateur.
-Geen omkijken naar versus Bezig zijn met andere dingen dan je bevallende vrouw.
-Perfecte herinneringen versus Kosten.
Als wij voor een derde gaan weet ik als papa één ding zeker, Rayke onze geboortefotografe zal er zeker weer bij zijn. Wat een genot zowel tijdens als de jaren na de bevalling.
~Rene~
Ik was niet sceptisch over een fotograaf bij de bevalling omdat ik helaas zelf geen foto’s kan maken. Ik heb het zelfs zelf voor gesteld. Bij ons kennismakingsgesprek was voor ons al gauw duidelijk dat jij er bij mocht zijn. Wij hoefden ons hier niet meer druk over te maken.
Bij de bevalling zelf heb ik je binnen gelaten in huis en verder ging je onopvallend je eigen gang. Als je er niet bij was geweest had je deze speciale geboorte (stuit) niet vast kunnen leggen.
Ook de lifestyle sessie was leuk en bijzonder.
Wij hebben het als plezierig ervaren.
~Willy~
Geboortefotografie, Ik was in het begin nogal sceptisch. Je hebt de hele tijd een fotografe om je heen en ik twijfelde of dit wel iets voor ons zou zijn, of beter gezegd, voor mij. We hebben het er thuis meerdere malen over gehad. Met het voordeel van de twijfel aan mijn zijde hebben we toch een kennismakingsgesprek aangevraagd. Rayke verzekerde mij dat we geen last van haar zouden hebben, we zouden niet eens merken dat ze er zou zijn. Thessa heeft me uiteindelijk zover gekregen om er mee in te stemmen. Bij 31 wkn + 3 dgn zwangerschap braken de vliezen, in het ziekenhuis werd geprobeerd de bevalling uit te stellen, wat gelukkig ook lukte. Een spannende periode brak aan. Dit bracht Thessa aan het twijfelen over de geboorteshoot. Nu was ik het die de shoot wou doorzetten. Na 5 weken van uitstel kwam de bevalling op gang. Ik heb Rayke gebeld en ze kwam richting ziekenhuis. Tijdens de gehele bevalling hebben we haar niet opgemerkt. Een mooie dochter werd geboren, genaamd Nikée. Omdat Nikée alsnog te vroeg is geboren en ze moeite had om haar bloedsuiker op pijl te houden moest ze mee voor een infuus. Hier kon Thessa niet bij zijn, gelukkig mocht Rayke wel mee. Hierdoor heeft Thessa toch meegekregen wat ze allemaal hebben gedaan. Rayke heeft zeer mooie foto’s geschoten waar we zeer dankbaar voor zijn. Ik kan het iedereen aanraden.
~Patrick~
Eerst stonden we er wel sceptisch tegenover, maar toen we de foto’s van Nicole en Maarten voorbij zagen komen hadden we allebei zoiets van dit is toch wel erg mooi.
Je hebt de keuze wat voor foto’s er gemaakt mogen worden ja of nee en welke er wel of niet op Facebook/website mogen komen. Erg professioneel allemaal!
Ik ben heel blij dat we dit gedaan hebben! Zulke mooie foto’s die je zelf gewoon niet kan maken tijdens een bevalling.
En hebben we gemerkt dat ze er bij was? Nee, we hebben haar gebeld dat het begonnen was en toen ze er eenmaal was ging alles vanzelf en was ik bezig met mijn vrouw en niet met de aanwezigheid van Rayke. Na de bevalling toen mijn vrouw naar de OK moest, was Rayke bij mij en onze zoon. Pas toen hebben we gepraat en zijn er ook nog wat foto’s gemaakt. Nadat mijn vrouw terug was hebben we Rayke nog even met onze zoon op de foto gezet, dit vonden wij mooi om te doen, ook als herinnering.
Al met al was het echt geweldig en zullen we dit bij onze eventuele volgende ook zeker gaan doen! Rayke nogmaals super bedankt!!
~Sander~
