Geboortefotograaf Winterswijk
De geboorte van Morris
Dat het mogen krijgen van kinderen niet zo vanzelfsprekend is als het soms lijkt, weten Manon en Casper als geen ander. Zij gingen door het vuur voor hun zo grote kinderwens. Wanneer Leonie, mijn vriendin en tevens de zus van Manon, mij in januari laat weten dat de tweede ivf-poging gelukt is, komen er ook bij mij tranen van geluk. Niet lang erna krijg ik te horen dat Manon graag een geboortereportage wil laten maken, maar dat Casper twijfelt. Tijdens een gesprek probeer ik uit te leggen dat mijn aanwezigheid tijdens de bevalling zo minimaal opgemerkt zal worden. Natuurlijk ben ik aanwezig en onzichtbaar ben ik ook niet, maar ik kan wel onopvallend aanwezig zijn. Casper gaat overstag en ze boeken mij als geboortefotograaf. De uitgerekende datum volgens Nijmegen is 24 september, dat komt goed uit, zo kan ik precies mijn weekend Kottens feest vieren en sta ik nog niet voor ze opwacht, echter wordt de uitgerekende datum in de loop van zwangerschap verschoven naar 20 september… Het weekend wil ik echt graag vrijhouden en dus houden we onze vingers gekruist in de hoop dat de kleine man niet net dan toch besluit te komen. Maar gelukkig, het weekend gaat voorbij zonder bevalling!
Zaterdagavond 23 september zeg ik ’s avonds tegen Boyke: “ik denk dat de kleine morgen geboren wordt” Ik slaap een beetje onrustig en om 3.00 krijg ik een app van Manon. Haar vliezen zijn gebroken en inmiddels zijn de weeën ook begonnen, wel onregelmatig maar het begin is er. Ow yes! Spannend!! Ik app terug en probeer nog een beetje te slapen. Een beetje lukt, maar echt vast slaap ik niet meer. Wanneer de verloskundige is geweest blijkt dat de kleine in het vruchtwater gepoept heeft en ze naar het ziekenhuis moeten. Rond een uur of zeven krijg ik een app dat Manon 40 min daarvoor 6 cm ontsluiting had en ze het gevoel heeft dat het nu snel gaat. Ik ga uit bed en vertrek naar het ziekenhuis.
Als ik daar aankom zit Manon goed in haar weeën. Ik zoek een plekje waar ik een beetje onzichtbaar plaats kan nemen. Omdat ze liever (bijna) geen foto’s willen van echt tijdens de weeën, maak ik alleen een aantal foto’s van de details, zoals een kledingstuk, de ctg, een lege kamer als ze aan het douchen is, enzovoorts. Het laatste stukje verloopt prima, maar gaat minder snel als verwacht. Manon blijft zich goed concentreren, maar de been weeën die ze heeft zijn echt ontzettend naar. Niet weg te zuchten. In overleg met Manon wordt er besloten een infuus te prikken, alvast voor de zekerheid. Ondanks dat ze angst voor naalden heeft, gaat dit heel erg goed. Een tijdje later worden er weeën opwekkers toegediend via het infuus, om even te helpen bij het laatste stukje. Af en toe geeft Manon aan dat ze echt niet meer kan, maar iedere keer herpakt ze zichzelf zo ontzettend goed!
Wanneer Manon mag gaan persen lijkt de kleine er niet helemaal lekker voor te liggen, waardoor het niet al te vlot gaat. Op zich doet de kleine het goed, maar hij reageert wel op iedere wee, en in combinatie met het feit dat hij gepoept heeft in het vruchtwater, wordt er overlegd met de gynaecoloog. Deze komt mee kijken en wanneer ze besluiten de vacuüm te gebruiken en ze nog even een wee af willen wachten, komt de kleine man dan toch al ter wereld, zonder dat de vacuüm gebruikt is. Wauw! De kleine man is geboren, het kindje dat zo meer dan gewenst was, zo welkom, hij is er! Eindelijk. En hij gaat de mooie naam Morris dragen. Wat ben ik trots op dit lieve gezin. Ik maak foto’s en weet nu al, straks gaat het emotioneel worden, wanneer de familie gebeld wordt.
En dat is nogal een dingetje 😉 Dagenlang zitten ze te wachten, en nu is het zover…. Je raad het misschien al, niet te bereiken! Na een paar keer bellen belt de moeder van Manon nietsvermoedend terug… Het werd het meest grappige en emotionele telefoontje dat ik ooit heb gehoord. “Hoi, je had gebeld?” –Ja klopt, waar ben je? “Ja, ik sta in de blokker, ik zat maar thuis wist ook niet wat te doen” –Nou, dan kom maar naar het ziekenhuis anders. “Wat dan?” –Je kleinzoon is geboren ……… Wat er toen precies gezegd is weet ik niet meer, maar het was iets in de trant van “och meisje toch! Ik kom er meteen aan, ik fiets langs de sporthal om papa op te halen en dan komen we!”
Mijn eerste zakdoekje was gebruikt. Ik voelde tot in mijn tenen hoe bijzonder dit moment voor hen was, en tegelijkertijd zo grappig, in de blokker. Iets om nooit meer te vergeten. Niet heel veel later komen Karin en Wim op de verloskamer aan. Als ik de foto’s terugzie, dan zie je weer dat ze haast rennend binnenkomen, prachtig! Wat een trots en liefde in deze kamer. Mijn tweede zakdoekje is ook gebruikt 😉 Wanneer ze hun kleinzoon aan het bewonderen zijn probeert Manon haar zus (en mijn vriendin dus) Leonie te bellen… Haar vriend Marien neemt op en Manon vraagt of Leonie aan de telefoon kan komen “Die staat net onder de douche” –Oh, zou je haar willen zeggen dat ze tante is geworden, dan komt ze de douche vast wel uit… Op de achtergrond horen we iets en Marien zegt “Ze belt je zo terug, ze moet nu eerst huilen” Wanneer zij aankomen kan ik mijn derde zakdoekje gebruiken. Normaal gesproken weet ik mijn tranen wel weg te slikken, maar in deze situatie lag het toch allemaal net iets anders.
Morris wordt aangekleed en ik ga tegelijk met de kersverse opa en oma en oom en tante naar huis. We spreken af dat ik ’s avonds nog even terug kom om ook de ontmoeting met de andere opa en oma en oom en tante vast te leggen. Ik ontmoet ze op de gang, waar we even moeten wachten voordat we naar binnen kunnen. En wat zijn ook deze opa en oma trots, zo liefdevol hoe ze die kleine vasthouden en bewonderen!
Wat een bijzondere dag was het! <3 Op 21 oktober mocht ik nog een keer terugkomen om een kraamreportage te maken van Morris. Hij geeft me meteen een lach, op de allereerste foto die ik maak, dat beloofd een prachtige reportage te worden! En ondanks dat hij nog geen maand oud is, weet ik zeker dat het geen stuipjes meer zijn, maar dat hij bewust af en toe lacht. Wat een heerlijk ventje is het toch! <3
Lieve Manon, lieve Casper en lieve Morris: Ik wens jullie al het geluk van de wereld toe <3 Geniet van elkaar!
