It’s a Boy | Geboortefotograaf Arnhem
Geboortefotograaf Arnhem
Het is zondag 30 juli wanneer onze jongste twee vragen of we als-je-blieft naar het zwembad kunnen gaan. Ik heb die ochtend net contact gehad met 1 van mijn zwangere dames die vandaag uitgeteld is en ik weet dus dat het bij haar nog rustig is. Ik app de andere zwangere waarvoor ik op wacht sta ook even en vanaf de 31e sta ik ook op wacht voor Nora, ook haar app ik voor de zekerheid even. Ik geef aan dat ik ga zwemmen, maar de telefoon bij me heb en regelmatig even kijk of ik geen app of oproep heb gemist Onder regelmatig versta ik zo om de 10 minuten haha.
Wanneer we net in het zwembad liggen en ik na 10 minuten op mijn telefoon kijk zie ik dat Nora terug ge-appt heeft: “Hoi Rayke, alsof je het aanvoelt. Mijn vliezen zijn vanochtend gebroken en de verloskundige is geweest. Verder is alles nog rustig. (……) Veel zwemplezier!”
Ik loop lachend terug naar het zwembad en zeg tegen Boyke (mijn man) “gebroken vliezen” 😉
Omdat alles verder nog rustig is, besluiten we niet meteen naar huis te gaan. Ik blijf mijn telefoon scherp in de gaten houden, maar het blijft verder rustig.
Begin van de avond is er aflossing van vk en de waarneemster die er tijdens de vakantieperiode is, komt die avond nog even kennismaken. Het is J, toevallig heb ik haar 1 keer eerder gezien toen ze een maand lang stage liep bij dezelfde verloskunigenpraktijk als waar ze nu waarneemt. Bijna exact een jaar geleden. Leuk om haar waarschijnlijk weer tegen te komen!
Voordat ik naar bed ga hebben we nog even contact, maar alles is dan nog rustig. Wanneer dit zo blijft zullen ze de volgende dag overgedragen worden aan de gynaecoloog en mag Nora niet meer in bad bevallen, wat ze zo graag wil. Ik hoop natuurlijk dat ik ’s nachts opgeroepen word! Het is 5.18 uur wanneer ik gebeld wordt. Yes! Dat is het eerste wat ik denk met mijn slaperige hoofd J Het is Joris, de weeen zijn begonnen en ze zijn in het ziekenhuis. Ik probeer zo helder mogelijk over te komen aan de telefoon, maar eenmaal in het ziekenhuis krijg ik van Joris te horen dat hij wel kon horen dat hij mij wakker belde, hahaha. Ik deed zo mijn best 😉
Het is inmiddels 6.30 uur, ik moest een goed uur rijden want ze bevallen in het rijnstate ziekenhuis in Arnhem. Nora zit goed in haar weeen. Ik weet meteen dat het goed is dat ze me gebeld hebben en dat ik er ben. Nora zit in bad, hier wil ze ook graag in bevallen dus. Ze heeft erg veel last van beenweeen. Heel vervelend.
Joris zit naast Nora en samen zijn ze een geweldig team. Het duurt niet lang tot Nora persdrang krijgt. Zonder actief mee te persen wordt om 8 uur een prachtig ventje geboren! Het is zo mooi om te zien hoe een lichaam zo rustig een kindje geboren kan laten worden, zonder de standaard 3 keer persen in een wee en de benen opgetrokken houden. Fascinerend vind ik het.
De kleine knul zit nog onder de vernix, iets wat je natuurlijk best vaak ziet bij kindjes die met dit termijn geboren worden.
Nora gaat niet lang na de geboorte van haar zoon uit bad en zij worden lekker warm bij elkaar gelegd in bed, waar ze even rustig bij kunnen komen en kunnen proberen om dit mooie ventje voor de eerste keer aan te leggen. Joris gaat nog snel de kleine vent aangeven, want dat kan tot tien uur in het ziekenhuis.
De familie wordt gebeld en na 1 ½ , 2 uur wordt de kleine knul fijn aangekleed. De verloskundige verteld dat het haar eerste bevalling was die ze alleen begeleid heeft. Wauw! Ook voor haar een bijzondere dag dus! Omdat alles zo goed gaat, mogen ze aan het eind van de ochtend al naar huis. Ik loop tegelijkertijd met ze naar buiten en daar nemen we afscheid.
Wat was het weer een onwijs gave ervaring! <3
Lieve familie, heel veel geluk met jullie prachtige gezin!
_ De ouders hebben er voor gekozen om het verhaal anoniem te laten plaatsen, daarom zijn de namen in dit verhaal fictief en de foto’s enkel met details _
