Via zoom leer ik Noemie en John kennen. Zij verwachten hun tweede kindje en willen heel graag de geboorte vast laten leggen. We hebben een ontzettend leuk gesprek en ze besluiten mij te willen boeken.
13 december krijg om 19.50 uur een berichtje van Noemie dat ze vruchtwater verloren heeft en dat de verloskundige even langs komt. Omdat er wordt getwijfeld over de ligging van de kleine moeten ze naar het MST voor controle, daar ziet alles er goed uit en ze mogen weet terug naar huis om het daar verder af te wachten. Het is 22.50 uur als ze weer terug rijden. Er zijn nog geen weeën dus ik ga mijn bed in om te slapen. Om 4.49 uur wordt ik wakker gebeld. De weeën zijn begonnen en ik mag naar het MST in Enschede toe komen. In de nacht je bed uit is misschien niet altijd het fijnste, maar toch geniet ik altijd van de rust, het donkere, wetende dat terwijl de meeste mensen nog slapen er een prachtig kindje geboren gaat worden waar ik bij mag zijn.
Als ik aankom zit Noemie vol in de weeen, maar ze doet het echt ontzettend goed en beheerst. Ze heeft een morfinepompje om de ergste randjes er vanaf te halen. Het wordt langzaamaan ochtend en ik krijg zelfs wat te eten aangeboden van een verpleegkundige, super lief! Ik heb al meerdere geboortes vastgelegd in Enschede, maar allemaal thuis en ik heb al een paar jaar een contract voor de OK met het MST, maar tot nu was ik er nog nooit geweest voor een geboorte, gek he? Maar wat een lieve mensen hier! Zo fijn dat ik hier eindelijk eens ben!
Wanneer de ontsluiting nog niet echt vordert wordt er een echo gemaakt en begint het woordje keizersnede te vallen. Er is nog geen haast of iets, maar een plannetje maken is wel verstandig.
Maar helaas vind de kleine het ineens niet leuk meer in de buik. En wanneer de hartslag omlaag gaat en laag blijft gaat het ineens heel snel, een spoedkeizersnede. We rennen over de gang, de verpleegkundige met het bed, ik met het wiegje erachteraan. (de hartslag was vlak daarvoor wel weer omhoog gegaan, maar we hielden vast aan de spoed) John laten we verslagen achter in de verloskamers. Hij mag uiteraard mee, maar ze hadden vooraf al duidelijk dat mocht het een keizersnede worden, dat hij niet mee zou gaan. En dat is een verstandige en dappere keuze als je weet dat dat beter is, maar ook een verdomd moeilijke natuurlijk. Ik hoor Noemie vanuit haar bed nog zeggen dat ze zo dankbaar en blij is dat ik er ben. Noemie gaat de ene kant op en de verpleegkundige en ik kleden ons ook snel om en gaan naar de opvangkamer aansluitend aan de OK. Daar gat de deur al vrij vlot open en worden we geroepen en wordt er gezegd dat we snel moeten zijn. Een paar tellen later is daar een prachtig mooi ventje! Jemig! Dit is dus een spoedkeizersnede. Zo snel gaat het dus ineens. De kleine man wordt even geshowd aan zijn moeder en moet dan nagekeken worden. Alles ziet er goed uit gelukkig. Een klein krasje (niks ernstigs!)en een mooie pleister rijker gaat hij naar z’n moeder. Wat een prachtig moment. Wanneer ze bijna klaar zijn met het hechten van Noemie gaat Muck weer mee naar de opvangruimte waar John inmiddels ook zit. Wat fijn dat ik dit ook vast kan leggen, de eerste ontmoeting tussen vader en zoon. De kleine man wordt in overleg met vader gewogen, gemeten en aangekleed en samen gaan we naar de verkoever. Wat een avontuur, jeetje. Op de verkoever wordt het eerste flesje gegeven en wanneer het mag gaan we een kamer op de kraamafdeling. Daar wordt familie gebeld en mag John nog symbolisch een stukje navelstreng doorknippen. Hierna is het voor mij tijd om weer te gaan. En ondanks de toch best heftige bevalling was het ook een hele mooie en ga ik blij en dankbaar de auto weer in. Wat een lieve mensen heb ik vandaag mogen ontmoeten. De ouders, de zorgmedewerkers, allemaal, stuk voor stuk! Dank jullie wel, jullie maken mijn werk nog leuker dan dat ik het al vind. En ik hoop dat er beseft wordt hoe mooi en belangrijk het is geweest dat ik mee mocht de OK op. Zowel de ouders als ikzelf ben daar het MST meer dan dankbaar voor, niet in woorden uit te drukken, de waarde hiervan! Kijk en geniet mee!