Wanneer Leena zwanger is neemt zij contact met mij op omdat ze graag informatie wil over een geboortereportage. We bespreken een aantal dingen en plannen een kennismaking in. Olst ligt niet geheel in de buurt bij mij, maar omdat ik op dat moment niet op wacht sta heb ik de mogelijkheid om toch persoonlijk langs te komen. Het is een hele prettige kennismaking en niet veel later boeken ze mij definitief. In verband met corona en de daaropvolgende maatregelen is het nog een beetje spannend of ik wel of niet aanwezig mag zijn, maar wanneer de ene verloskundigenpraktijk mij niet toe laat, besluiten ze te kiezen voor een andere verloskundige die mij wel toe laat.
De dag van van de geboorte
Eigenlijk moet ik daarvoor eerst heel even terug blikken naar de dag ervoor. Zaterdag. Onze zoon heeft een uitwedstrijd en komt zonder fietssleutel thuis, kwijt.. Een telefoontje naar de club van de tegenstanders doet ons weten dat de sleutel daar nog ligt. We zullen ‘m de dag erna ophalen, hij moet maandag toch naar school kunnen fietsen he. Zondag ochtend word ik rond half tien wakker en ik bedenk me dat het misschien handig is om de fietssleutel zo snel mogelijk op te halen. Just in case, want ik sta natuurlijk op wacht. Ik stap onder de douche en om 10 uur krijg ik een whatsApp. De weeen zijn begonnen.. De vliezen zijn waarschijnlijk ook gebroken. Ze heeft nog geen constante weeen. Ik vraag of de verloskundige al wel komt kijken of dat ze eerst nog moet afwachten. Ondertussen trekt mijn man zijn hardloopkleding aan, pak ik mijn spullen en vertrekken we samen naar de voetbalclub waar de fietsensleutel nog ligt 😉 Je vraagt je misschien af waarom ik niet gewoon alleen ga, maar he, we vinden het gewoon gezellig om samen te gaan en als de bevalling ineens snel gaat, dan kan ik alsnog gewoon meteen gaan rijden en gaat mijn man hardlopend naar huis. Om 11 uur, wij zijn dan net weer op de terugweg, krijg ik een app dat de weeen nu constant zijn en dat de verloskundige over ongeveer een uur komt. Zelf moet ik ook ruim een uur rijden en gezien het haar tweede kindje is (de oudste is dan bijna 17) stel ik voor dat ik ook ga rijden. Dat lijkt haar ook een goed idee. Ik gooi mijn man uit de auto en rij verder richting Olst, i.p.v Winterswijk 😉 Als ik aankom is de verloskundige er nog niet, Leena zit boven op bed en ik vind haar echt mega rustig. Zo rustig dat ik mijn man app dat ik er ben, op tijd ben en dat deze mama of een badass bevaller is die dit ff zit te rocken, of dat het nog wel een tijd kan duren.. Ik verwacht het eerste, omdat ik zie dat ze echt constante weeen heeft die best lang aanhouden. Thijme vraagt of hij het bad vast klaar kan maken. Ik vind het moeilijk om in te schatten, maar ik geef aan dat ik wel denk dat dat kan, maar geef uiteraard ook aan dat ik niets met zekerheid kan zeggen en niet kan zien hoe ver ze is. Leena besluit ook om naar beneden te gaan, hier zal het bad ook klaargemaakt worden (met daglicht, ik doe vast een vreugdedansje!!) De oudste zoon is ook nog thuis, hij gaat even douchen, nog wat boodschapjes doen en dan gaat hij naar zijn werk. Wat een fijn jong is het. Hij herinnert zijn moeder er ook nog even aan dat ze graag nog samen op de foto wilde, dus dat ze dat ook nog even moeten doen voordat hij vertrekt. Het levert prachtige plaatjes op, zo waardevol en liefdevol. intussen is de verloskundige ook gearriveerd. Het is 13.45 uur wanneer hij 7 cm ontsluiting constateert. Ik app mijn man; “badass bevaller” –> met een spierballenarmpje-smily 😉
In bad
Leena wil graag in bad, maar we moeten nog heel even wachten tot het iets voller is, eenmaal erin blijft ze zo in haar focus en onder controle. De kraamverzorgster komt ook. Te grappig, want de verloskundige en zij deden een paar uur daarvoor ook een geboorte samen haha! De oudste vertrekt naar zijn werk. Het is een fijne sfeer die er hangt in huis, de hele ruimte ademt ook huiselijk, warm en sfeervol. Leena krijgt op een gegeven moment persdrang. Ze mag nog niet meteen persen, want ze is er nog net niet. Dat is altijd moeilijk, dat moment dat je er zo bijna bent, maar nog niet mee mag geven. Maar ze houdt zich karig. Wanneer het zo ver is en ze mee mag persen duurt het ook niet heel lang meer. Wanneer het hoofdje geboren wordt lijk de kleine vast te zitten. Zelf voel ik even de spanning, maar in de kamer blijft het rustig en kalm. De verloskundige geeft aan dat Leena zich om moet draaien op handen en knieën moet gaan zitten. Zonder enige aarzeling, met het hoofdje al geboren draait ze zich om. Wow, wat een powervrouw. We zien een handje naast het gezichtje wat de boel een beetje ophoudt. De verloskundige weet uiteraard precies wat hij moet doen en om 15.46 uur wordt er een prachtig jongetje geboren <3 Ezra, wat een mooie naam! Wat is hij mooi. Ze knuffelen even fijn samen in bad en Leena en Thijme knippen samen de navelstreng door zodra deze is uitgeklopt. Daarna gaat Ezra naar papa en gaat Leena uit bad om daar de placenta geboren te laten worden. Intussen komt ook een vriendin binnen welke ze graag bij de geboorte aanwezig had willen hebben, maar ze heeft heeft het helaas net moeten missen. De placenta komt vrijwel direct nadat Leena uit bad is.
Naar boven
Na de geboorte van de placenta gaan we naar boven. Leena kan lekker op bed liggen en Ezra komt bij haar. Kunnen ze even lekker cocoonen. Een tijdje later wordt Ezra nagekeken, alles ziet er helemaal prima uit. De verloskundige laat ook nog even zien hoe de kleine in de buik gezeten heeft. Papa mag ‘m aan gaan kleden en Marjolein mag de kleine Ezra ook even vasthouden. Nog steeds voelt alles zo fijn en cosy. Relaxt. Warm. Gewoon een enorm fijne sfeer. En zo verlaat ik uiteindelijk een uur of 2/2,5 na de geboorte dit liefdevolle huisje. Ontzettend blij en voldaan
Dank
Speciale dank aan de verloskundige van Het Hart uit Raalte voor het aanwezig mogen zijn. Foto’s met hem erop zijn geplaatst met zijn toestemming. Evenals dank voor de kraamverzorgende die het ook oke vond dat ik aanwezig was. En natuurlijk dank aan de ouders voor al het moois dat ik met jullie mag delen, en dat is veeeeeel 😉
